Εμπνεόμενοι από τα γουέστερν και τις σκηνές μονομαχίας, ερευνητές αποφάσισαν να μελετήσουν τη «φύση» των αντανακλαστικών, της δράσης και της αντίδρασης και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος κινείται πιο γρήγορα όταν αντιδρά σε κάτι παρά όταν ξεκινά να κάνει μια ενέργεια που έχει σχεδιάσει και προγραμματίσει εκ των προτέρων...

Την έρευνα πραγματοποίησαν ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μπέρμπιγχαμ που διεξήγαγαν σειρά πειραμάτων για να καταγράψουν την ανθρώπινη αντίδραση. Οι ερευνητές σχεδίασαν διάφορα πειράματα, στα οποία τη θέση των περιστρόφων πήραν πλήκτρα. Οι ερευνητές μελετούσαν την ταχύτητα των κινήσεων των «μονομάχων» ενώ ταυτόχρονα μελετούσαν την εγκεφαλική δραστηριότητά τους. Διαπίστωσαν ότι εκείνοι που ξεκινούσαν δεύτεροι να τραβούν το εικονικό όπλο τελικά ήταν κατά 21 χιλιοστά του δευτερολέπτου πιο γρήγοροι από εκείνους που είχαν ξεκινήσει πρώτοι δικαιώνοντας έτσι τους σκηνοθέτες των γουέστερν στις οποίες κατά βάση οι πρωταγωνιστές τραβούσαν δεύτεροι αλλά τελικά κέρδιζαν τη μονομαχία.

Βέβαια οι επιστήμονες έσπευσαν να επισημάνουν ότι η ταχύτητα της κίνησης που κάνει κάποιος αντιδρώντας μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα της κίνησης που κάνει εκείνος που ξεκινά πρώτος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τον κερδίσει. Δηλαδή εκείνος που τραβά δεύτερος πιστόλι το τραβά μεν σε «απόλυτους αριθμούς» ταχύτερα από εκείνον που το τράβηξε πρώτος αλλά και πάλι θα δεχθεί πρώτος την σφαίρα. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα της έρευνας μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμα στον τομέα της διάγνωσης αλλά και αντιμετώπισης της νόσου Πάρκινσον.